sis.

uzun süredir düşünmediğim bi gidiş vardı sabah gözlerimi açmamın önünde sabah olmuştu cuma sabahı  yanan mumları söndürmek için uygun bir gün diye düşündüm her şey adımladığım üzere geliyordu yavas yavas bagladım ayakkabımın bağcıklarını kaburgalarımı andıran bi düzendeydiler acımadan çektim bağcıkları giderken kalbimin koşarken ayaklarımın iyiliği için. koşmaya cesaretim olmadığımdan oturdum gün boyu. boşmuş gibi, içimde boşmuş gibi yanan mumlar yokmuş gibi..
bitmişti bugun ateşte bitmek üzereydi ama mum hic bir zaman bitmedi eriyip kaldı olduğu yerde...

15.47
gitmek mi demişti kız ? cesaretsiz kararsız.. nasıl gidebilir ki kendine bile dürüst olmaya cesaret edemeyen bi insan ne yapabilir ki. tezgahtan bi seftali aldı iki bahardır en sevdiği meyveyi soymaya ufak ufak doğramaya başladı sadece nakaratını bildiği sarkılardan mırıldanıyordu.mutfağın camı gösterdi bugün kadıköy sis içindeydi.bi ödleğin saklayabilecek kadar beyazdı Moda.

...
seftali biter bitmez tüm mumları kapının eşiğine bıraktım benden daha cesaretli biri üfler diye.böyle insanlar çok tanıdım.ben gibi olmayanlar.